Coaching a mentoring – różnice

Słysząc terminy coaching albo mentoring, niektórzy z ludzi zastanawiają się, czy te pojęcia odnoszą się do różnych usług, czy też są ze sobą tożsame? Jeśli nie są tym samym, to na czym polega różnica w odniesieniu do naszych potrzeb i na które z tych rozwiązań moglibyśmy ewentualnie się zdecydować?

Coaching jest pracą nad doskonaleniem strategii, wyszukiwaniem i odnajdywaniem priorytetów, poprawianiem relacji z otoczeniem, a także zmianami w aktualnie stosowanym stylu zarządczym. Coaching jest usługą, która skierowana jest przede wszystkim do przedsiębiorców albo zatrudnionych w firmach osób na stanowiskach kierowniczych. Coaching może być przeprowadzany w relacji jeden na jeden, czyli pracy indywidualnej trenera z klientem, ale może to być również rodzaj grupowego szkolenia.

Celem coachingu jest pomoc w określeniu kierunku kariery ze wskazaniem, które obszary wymagają poprawy w drodze do zamierzonego celu. W coachingu ważne jest wykorzystanie już posiadanych umiejętności i zdefiniowanie celów. Owe cele nie muszą dotyczyć przy tym wyłącznie sfery zawodowej, gdyż coaching może dotyczyć również rozwoju osobistego w sferze prywatnej.

Mentoring z kolei jest narzędziem rozwojowym. Dotyczy przekazywania know-how oraz kultury organizacyjnej. W przeciwieństwie do coachingu mentoring nie musi być wykonywany w ramach jakiejś organizacji (firmy) przez zatrudnioną firmę zewnętrzną specjalizującą się w zagadnieniu mentoringu. Mentoring w firmie często odbywa się bezwiednie, poprzez codzienny kontakt współpracowników albo w relacji pomiędzy pracownikami a szefem. Może to być więc proces naturalny, co jednocześnie nie wyklucza mentoringu przeprowadzanego przez specjalistów.

Zatrudnienie do mentoringu zewnętrznego podmiotu oznacza zazwyczaj przeprowadzanie regularnych sesji. Podczas nich za cel obiera się wydobycie drzemiących, a niewykorzystywanych przez uczestników sesji umiejętności. W mentoringu nie jest wprawdzie kluczowe, ale bardzo istotne poznanie branży, której dany mentoring dotyczy. Fundamentalne znaczenie ma natomiast umiejętność prowadzenia słuchaczy ku procesowi rozwojowemu. Niezbędna u mentora jest znajomość technik oraz narzędzi, które pomagają wydobywać potencjał ze słuchaczy.

Jest kilka różnic pomiędzy coachingiem a mentoringiem:

• mentoring jest procesem dłuższym od coachingu;
• mentor jest najczęściej dobrze zorientowany w branży, której mentoring dotyczy, a nierzadko jest ekspertem. Coach za to ekspertem w wąskiej branży być nie musi, gdyż coaching nie skupia się na poszerzaniu umiejętności branżowych, ale na rozwoju ogólnym;
• coaching jest szybszy i bardziej mierzalny od mentoringu;
• mentoring ma na celu rozwój kompetencji, a z kolei coaching wychodzi od umiejętności posiadanych przez klienta i dba o ich rozwój.